Yol açar bir şeyler, yol açılır.
Sen tahmin ederken olan olur.
Yolcu yapayalnızdır
Yalnızdan farkı:
Mürekkep dağılmaz
Mürekkep yazar
Mürekkep bekletti mi değer.
Edilgen değildir
O durur durur eder.
Mürekkep bağışlar.
Bitse bitmez, başlar.
Kendini bağışla önce.
O hemen arkanda sırada.
Bazı sevmediğin yanlarını bile kollar.
Örter battaniyeyi,
Yüzüne söyler açığını, sarar.
İçine bakar.
Kırar döker, toparlar.
Lacileri çeker kravatı bağlar.
Omuz verir.
Herkes dinler o duyar.
Dök kağıda sen.
O döktüğün her yerde selam çakar.
Tanıdığı, tanımadığı herkese…Ilıktır ve soğur ve sana kıyar.
En son bi’ döner bakar.
Bi’ onu unutamazsın.
Hep onu hatırlarsın
İzi var.
Mürekkep
Döküldü.
Senin kucağına.
Oralara…
Alienum phaedrum torquatos nec eu, vistraxiti rtssa periculiser ex, nihil lab teger enim nequm lutpatetendis in mei meis an pericula.